Hoe magnesium het brein verandert
De laatste tijd lees ik de boeken van dr. Norman Doidge: Het brein dat zichzelf verandert en De manier van genezen van het brein. Ik wilde een vriend helpen met de breinstimulatie van zijn kind, dat als een trage leerling was bestempeld. Het zijn geweldige boeken die veel hoop geven, maar ik was teleurgesteld dat er geen melding werd gemaakt van magnesium.
Het is triest dat de neurowetenschap geen aandacht geeft aan voedingsstoffen - vooral wanneer magnesium een belangrijkste bijdrage aan de hersenplasticiteit levert. Het is een oude waarheid dat de wetenschapper zijn recht om onwetend te zijn in bijna alles met verve verdedigt, behalve in zijn eigen specialisme. Erger nog, dit zijn vooraanstaande wetenschappers die vaak tegen de status quo op hun gebied hebben moeten vechten om met baanbrekende inzichten te komen. U denkt dat zij openstaan voor nieuwe ideeën, maar niets is minder waar in hun eigen onderzoeksgebied.
Hetzelfde gebeurt in elk medisch specialisme. Ik heb het voortdurend over de moderne geneeskunde en hoe men daar kijkt naar alternatieve geneeskunde en het belang van voeding. Als gevolg daarvan lijden miljoenen mensen door gebrekkige gezondheidszorg, ook al is er onderzoek dat bewijst dat voedingsstoffen zoals magnesium een belangrijke welzijnsbevorderende werking hebben.
Onderzoekers hebben in 2004 vastgesteld dat magnesium het geheugen verbetert:
Met name receptoren in de hersenen die belangrijk zijn voor de leer- en geheugenfunctie zijn er in grote mate van afhankelijk. Wetenschappers beschrijven magnesium als een essentieel bestanddeel van het hersenvocht, dat ervoor zorgt dat deze receptoren en de geheugenreceptoren actief blijven.
De term die zij gebruiken voor deze activiteit, interactiviteit en veranderlijkheid is plasticiteit. Plastische hersenen klinkt misschien niet als goede zaak zijn, maar het is het juist het verlies van plasticiteit in het gedeelte van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het kortetermijngeheugen dat bij ouderen vergeetachtigheid veroorzaakt.
Magnesium helpt de receptoren van de hersenen open te blijven staan voor belangrijke informatie en achtergrondruis te negeren. De wetenschappers stonden versteld van hun onderzoeksresultaten en concludeerden het volgende: “Zoals door onze hypothese werd voorspeld, leidden een toenemende magnesiumconcentratie en een afnemende achtergrondruis tot de grootste toename van plasticiteit die ooit in de wetenschappelijke literatuur beschreven is.”
In een onderzoek uit 2011, “Effects of Increasing Brain Magnesium Levels on Conditioned Fears, Fear Extinction, and Synaptic Plasticity in the Infralimbic Prefrontal Cortex and Lateral Amygdala,” werd geconcludeerd dat “het verhogen van het magnesiumgehalte in de hersenen een nieuwe manier kan zijn om de synaptische plasticiteit in een regionale setting te verhogen, wat specifiek leidt tot een verhoogde uitdovingsefficiëntie zonder de vorming van angstgeheugens te verhogen of te schaden.”
In normale taal bekent dit simpelweg dat magnesium de lichamelijke reactie op angst vermindert, en dat kan alleen maar een goede zaak zijn. Ik dacht dat ik meer geluk zou hebben met een boek over omgaan met Alzheimer van dr. Loma Linda, dat gebalanceerde voeding en een gezonde levensstijl promoot bij de preventie en behandeling van de ziekte van Alzheimer. Maar ook in dat boek wordt er niets over magnesium gezegd.
Ik raad u van harte aan de boeken van Doidge te lezen, want hij bewijst dat we beschadigde hersencellen kunnen genezen, stimuleren en herstellen. Als u zelf de technieken die hij beschrijft gebruikt om uw hersenfunctie te verbeteren of behouden, neem dan ook zeker ReMag om de effectiviteit van de oefeningen te verdubbelen.
Dr. Carolyn Dean
