Veelgestelde vragen van tevreden gebruikers

Verklaring van de fabrikant over ReMag® en ReMyte®.

Om te begrijpen hoe ReMag® en ReMyte® worden geproduceerd, is enige basiskennis vereist van de chemie van ionen, ionisatie, ionisatiepotentiaal en de opname van mineralen. Een paar eenvoudige Google-zoekopdrachten met de bovenstaande trefwoorden geven je de achtergrondinformatie die je nodig hebt.

ReMag® magnesium en ReMyte® mineralen hebben dezelfde vorm zoals die van nature in onze voeding aanwezig is. Deze mineralen zijn vloeibaar, ionisch, monoatomisch (een oplossing van enkelvoudige mineraalionen) en één picometer groot. Nanotechnologie wordt niet gebruikt. Picometers zijn niets anders dan meeteenheden. (Een meter is een quadriljoen of 1.000.000.000.000 picometer).

ReMag® en ReMyte® zijn niet alleen ionische oplossingen. Ionen verwijzen naar de lading, niet naar een meeteenheid. Ionen kunnen in een oplossing grote complexen of rasterstructuren vormen, waardoor hun omvang groter wordt dan die van een afzonderlijk ion. Ook hebben ze de neiging zich met waterstof en zuurstof te binden tot magnesiumoxiden en -hydroxiden, die werken als maagzuurremmers en maagzuur neutraliseren. Bovendien zijn ze laxeermiddelen en moeilijk verteerbaar, wat energie vraagt.

Onze technologie zorgt ervoor dat de afzonderlijke ionen in de oplossing niet combineren (monoatomisch blijven). Daarom onderscheiden we ze van zwakke complexe ionische oplossingen en noemen we ze picometrische mineralen. De grootte van een afzonderlijk ion, als het ionisch is en niet gebonden aan andere ionen, wordt beschreven in picometer. De grootte van elk ion wordt bepaald door de aard van het element en de atomische massa. Een magnesiumion kan zo klein zijn als de wetten van de natuur toestaan. Zo kunnen we bijvoorbeeld een enkel magnesiumatoom niet kleiner maken; we kunnen er alleen voor zorgen dat het atoom zich niet met andere atomen verbindt tot grotere groepen atomen. Hetzelfde geldt voor ionen. De grootte van één monatomisch magnesiumion is ongeveer 86 picometer. Ons proces zorgt ervoor dat het magnesium van picometrische grootte blijft voor maximale opname door het lichaam.

Het echte geheim van ons proces is dat we alle factoren in het ionisatieproces zo beheersen dat het eindproduct een monoatomische vorm van magnesiumionen ter grootte van een picopartikel is (geabsorbeerd door de wortels van planten, vrijkomend in ons spijsverteringsstelsel en opgenomen in onze cellen). Het ionisatieproces zelf is ingewikkeld, maar niet anders dan wat er op elk moment in de natuur gebeurt.

We staan dus niet toe dat ionen zich combineren tot complexe ionische groepen of verbindingen die energie van het lichaam vragen voor afbraak en opname.

Hoe voorziet de natuur het menselijk lichaam van mineralen? Wanneer we voedsel eten (idealiter de meest natuurlijke bron van mineralen), komen er mineralen vrij door de werking van zoutzuur en maagsappen in de spijsvertering. In principe ioniseren spijsverteringssappen mineralen in het voedsel waarbij er afzonderlijke ionen gevormd worden, maar geen chelaten, verbindingen of grote clusters van ionen. Ionen vormen de basis van biologische energie en functie. Pas nadat de ionen uit het voedsel zijn vrijgekomen worden de geïoniseerde mineralen, die een positieve elektrische lading dragen, via een chelaat- of dragereiwit aan een sterke, negatief geladen drager vastgemaakt. Het passeert vervolgens door het lichaam of wordt door het eiwit opgenomen. Het kan ook als een ongebonden, positief geladen mineraalion in de darm terechtkomen voor opname door plaatselijke ionenreceptoren.

Een ion is elk atoom of elke groep atomen met een positieve of negatieve elektrische lading. Positief geladen ionen worden kationen genoemd (mineralen zijn kationen), terwijl negatief geladen ionen anionen worden genoemd. Ionen worden gevormd door elektronen toe te voegen aan, of te onttrekken uit neutrale atomen, moleculen of andere ionen. Het is algemeen bekend dat mineralen, om effectief en volledig door het lichaam opgenomen te kunnen worden, een elektrische lading moeten hebben om door de celbarrières te kunnen dringen. We willen dat het mineraal in de cel wordt opgenomen, niet alleen in de bloedbaan. Het atoom heeft en elektrische lading omdat het ofwel een elektron mist, ofwel omringd is door extra elektronen. Deze lading zorgt ervoor dat de ionen op elkaar inwerken, elkaar aantrekken of afstoten bij het zoeken naar andere ionen om extra elektronen toe te voegen of te onttrekken. Het is de lading van een deeltje die mineralen in staat stelt de vele functies die ze in het lichaam vervullen, te activeren. Vergeet niet dat het ionisch geladen mineraal nog steeds deel van een complex kan zijn, waardoor het te groot is om cellen binnen te dringen.

Mineralen zijn door hun elektrische lading in wezen katalysatoren (reactiestarters) en cofactoren in metabole processen. De vloeistof rond onze cellen is verzadigd met zowel kationen als anionen, net als de vloeistof ín onze cellen. Door deze scheiding van atomen met specifieke elektrische ladingen wordt een elektrische gradient, of stroom, gevormd over het celmembraan. Door deze stroom kunnen geladen minerale iondeeltjes gemakkelijker door het celmembraan dringen. Het mineraal moet daarvoor ionisch zijn.

Ionische monoatomische mineralen, ter grootte van picometers, hebben een lading en grootte die het lichaam herkent en begrijpt, zodat ze gemakkelijk kunnen worden opgenomen via selectief doorlaatbare celmembranen. Ionische monoatomische mineralen worden ook gemakkelijk getransporteerd over de selectieve celmembranen van het menselijke spijsverteringskanaal. Omdat ionische mineralen geladen zijn, hoeft het lichaam minder energie te verbruiken om deze mineralen op te nemen. Sommige ionen zijn echter gebonden aan dragereiwitten, gechelateerd of gecomplexeerd met aminozuren, en moeten in kleinere elementen worden afgebroken en een elektrische lading krijgen om door het darmmembraan te kunnen dringen.

Door de elektrische gradient (geladen ionen) kunnen ionische mineralen eenvoudig van het gebied met een hogere concentratie (het spijsverteringskanaal en de darmen) naar het gebied met een lagere concentratie (de cellen in het lichaam) stromen.

Het lichaam absorbeert monoatomische ionen ter grootte van picometers efficiënter dan andere vormen van mineralen, omdat de meeste andere mineralen de volledige verteringsprocessen moeten doorlopen om afgebroken te worden. In feite behouden de membranen die ons spijsverteringskanaal bekleden hun specifieke elektrische lading in de vorm van ionenreceptoren. Het lichaam houdt deze elektrische lading op de membranen in stand om de opname van voedingsstoffen te vergemakkelijken. Verschillende receptorgebieden hebben verschillende elektrische ladingen, wat het aantrekken van een verscheidenheid aan voedingsstoffen mogelijk maakt die het spijsverteringskanaal passeren.

We zijn ervan overtuigd dat het lichaam voorzien van mineralen in een vorm die gelijkwaardig is aan de mineralen die afkomstig zijn uit voedsel het meest zinvol is, omdat er in de maag ionische mineralen uit het voedsel worden onttrokken.

Het proces van remineralisatie van het lichaam met ReMag®, ReMyte® of onze andere mineraalformules vereist goede hydratatie.

Dr. Dean stelde haar protocol zo op dat goede hydratatie onontbeerlijk is. Dit houdt in dat je mineralen (ReMag®, ReMyte® of ReCalcia®) toevoegt aan 1 liter water, er 1/4 theelepel roze Himalaya- of ander mineraalzout aan toevoegt en een liter van dit water gedurende de dag in kleine doses drinkt.

Ik denk sinds 2009 veel na over de hersenbarrière dankzij een studie over ratten, "Verbetering van leren en geheugen door verhoging van het magnesiumgehalte in de hersenen". Iedereen heeft wel over deze studie gehoord sinds het nieuws dat gepatenteerd magnesium de hersenen en het hersenvocht van ratten kon bereiken, overal werd gepubliceerd. De auteurs van de studie suggereerden dat alleen hun magnesium in staat was door de hersenbarrière heen te dringen. Ik wist meteen dat dit een ongelooflijke overdrijving was, want zelfs magnesiumoxide met een opname van 4 procent kan positieve effecten hebben op de hersenen. Ik las het onderzoek naarmagnesiumthreonaat, waarin werd bevestigd dat er slechts een toename van 7 procent magnesium was vergeleken met magnesiumcitraat. Door dit kleine, subtiele verschil verklaarden de auteurs van de studie dat hun product als het ware de heilige graal was bij het doordringen van de hersenbarrière.

Dit is wat ik in 2014 op mijn blog schreef over het onderzoek naar magnesiumthreonaat:
De fabrikanten beweren dat hun unieke magnesium de hersenbarrière kan passeren. Dit is echter een onjuiste bewering. De behandeling van migraine, epileptische aanvallen, beroertes, hoofdwonden en andere problemen met het zenuwstelsel, zelfs met sterk niet-opgenomen magnesiumoxide (bij 4 procent) toont aan dat alle magnesium op neuronaal niveau werkt, wat betekent dat het allemaal tot op zekere hoogte in de hersenen terechtkomt. Dierproeven met magnesiumthronaat verzwijgen dat andere magnesiumsupplementen waarschijnlijk ook bepaalde van deze effecten zouden veroorzaken.

Zelf krijg ik diarree als ik magnesiumthryonaat inneem, wat voor mij betekent dat het niet volledig op cellulair niveau wordt opgenomen - in tegenstelling tot ReMag®. Uit even snel zoeken op Google kan ik opmaken dat dit een gepatenteerd product is en dat dit onderzoek dus gebruikt wordt om een commercieel product te promoten. In augustus 2013 hoorde ik van een leverancier van dit magnesium dat de verkoopprijs tot 400 procent was gestegen nadat het op de markt was gekomen. Creëer eerst de vraag en verhoog daarna de prijs, zo gaat het spelletje.

Hoofdstuk 3, getiteld "Magnesiumtransport door de hersenbarrière", van het boek Magnesium in het centrale zenuwstelsel, beschrijft dat elke vorm van supplementair magnesium toegang heeft tot de hersenen. Het volgende bewerkte uittreksel laat zien waarom: (De woorden tussen haakjes zijn mijn toevoegingen).

De bevinding dat magnesiumgehaltes verlaagd zijn bij acute en chronische hersenziekten heeft geleid tot een recente opleving van de belangstelling voor de rol van magnesium in het normale en beschadigde zenuwstelsel, hoewel de mechanismen van magnesiumafnames in pathologische omstandigheden en de beschikbaarheid ervan in zenuwweefsel na toediening nog niet volledig worden begrepen. De hersenen hebben twee belangrijke barrièresystemen: (1) de bloed-hersenbarrière, gevormd door cerebrale capillaire endotheelcellen die bloed scheiden van extracellulaire vloeistof in de neuropil (een dichte massa van ongemyeliniseerde axonen, dendrieten en gliale celuitlopers); en (2) de bloed-cerebrospinale vloeistofbarrière (CSF) gevormd door choroidale epitheelcellen die het bloed scheiden van de CSF. Onlangs zijn potentiële melastatineleden geïdentificeerd als tijdelijke receptoren en kationkanalen voor magnesiumtransport. Hoewel niet bekend is of choroïdale epitheelcellen deze moleculen tot expressie brengen, komen deze wel tot expressie door hersenendotheelcellen en kunnen een rol spelen bij het magnesiumtransport. Het is duidelijk dat magnesium via de hersenbarrière het CSF binnenkomt en actief door choroidale epitheelcellen naar de vloeistof getransporteerd wordt.

Dit uittreksel laat ons duidelijk zien hoe belangrijk magnesium voor de hersenen is, omdat het een eigen transportmechanisme heeft.

Het eerste hoofdstuk van dit boek is getiteld "Vrije-magnesiumconcentratie in het menselijk brein". Het volgende bewerkte uittreksel schrijft magnesium in een centrale rol toe in de hersenen:
De cellulaire concentratie van vrij magnesium kan in de hersenen bepaald worden met behulp van fosfor-magnetische resonantiespectroscopie. Deze techniek is toegepast op de hersenen en geeft nieuwe inzichten in de werking van magnesium op cellulair niveau. Magnesium dat in de hersenen gemeten wordt, is ongeveer half zo geconcentreerd als het magnesium in de skeletspieren. Dit resultaat hangt waarschijnlijk samen met een lagere concentratie van ATP in hersenweefsel. (Magnesium is nodig bij 6 van de 8 stappen voor de ATP-productie. Als de hersenen minder ATP produceren, slaan ze ook minder benodigd magnesium op).

De mogelijkheid om cellulair magnesium te meten, zorgt ervoor dat we het kunnen bestuderen in een verscheidenheid van neurologische pathologieën, en vooral in die waar defecte mitochondriale energieproductie een primaire factor van de pathogenese is. Uit onderzoek is gebleken dat cellulair magnesium een functie is van de energielading van hersencellen, en dat een defecte mitochondriale respiratie een verstoorde cellulaire magnesiumhomeostase veroorzaakt. Een verlaagd cellulair magnesium is ook gevonden in de occipitale kwabben van patiënten met verschillende vormen van migraine en hoofdpijn. Bovendien kan beoordeling door middel van fosformagnetische resonantiespectroscopie van het magnesium in de hersenen helpen bij de differentiële diagnose van meervoudige systeematrofie en de ziekte van Parkinson, waarmee een nieuw diagnostisch hulpmiddel geboden wordt.

Nu weet je hoe belangrijk magnesium is voor de hersenen. Zorg ervoor dat je een goed opneembaar magnesium gebruikt zoals ReMag® voor de beste resultaten.

Detectie van de aanwezigheid van magnesium gebeurt met een ICP-OES-spectrometer. Dit leert ons dat er inderdaad magnesium in het product zit en kwantificeert het bovendien, waardoor we precies weten om hoeveel magnesium het gaat. De ICP-OES-machine vertelt ons niets over de grootte van deeltjes.

Aveka Labs gebruikte het Malvern PCS Dynamic Light Scattering Instrument in een poging om deeltjes in ReMag te vinden. PCS analyseert deeltjesmonsters van 1 nm tot 1.000 nm (0,001-1 micron) groot. Er werden geen deeltjes van deze grootte gemeten, wat betekent dat ReMag® alleen deeltjes bevat die kleiner zijn dan 0,001 micron.

ReMag® is een monoatomische ionische oplossing. Er is geen directe manier om de ionische grootte (of ionische straal) te meten. Dit wordt in feite indirect bepaald door de lengte van de verbinding te meten. Ionenstralen zijn moeilijk met enige mate van nauwkeurigheid te meten en variëren naar gelang van de omgeving van het ion en op basis van verschillende andere factoren. De afstand tussen twee ionen in een ionische kristalstructuur kan bepaald worden met behulp van röntgenkristallografie, waarbij de zijlengtes van de celeenheid van het kristal worden gemeten. De straal is geen vaste eigenschap van een bepaald ion, maar varieert op basis van het coördinatiegetal, de spintoestand en diverse andere parameters. Als zodanig is het moeilijk om de werkelijke grootte van de deeltjes in ReMag® te bepalen. We zijn er zeker van dat deze kleiner zijn dan 0,001 micron. Met behulp van röntgenkristallografie berekenen danwel schatten we dat de deeltjes in ReMag ongeveer 70-86 picometer groot zijn.

ReMyte® mineraaloplossingen en ReCalcia® calciumoplossing. Calcium bevat zowel ionen als mineralen. Alle mineralen zijn in feite anorganisch, ongeacht de bron. Laat je hierdoor niet van de wijs brengen. Een mineraal is per definitie iets dat geen dierlijke of plantaardige materie bevat, maar is een kristallijne substantie die gevormd wordt door anorganische processen [processen die niet in een levend organisme ontstaan]. Mineralen zijn dus per definitie anorganisch. Er is veel verwarring en onenigheid over de kwestie van organische versus anorganische mineralen en de effectieve toepassing van beide. Er is veel informatie beschikbaar en er wordt veel gediscussieerd over de beste bronnen van mineralen in voedingsmiddelen. Omdat meningen zo uiteenlopen en afhankelijk zijn van wat je leest, krijg je tegenstrijdige informatie. Opmerking: het menselijk lichaam bevat hoofdzakelijk anorganische mineralen, op enkele uitzonderingen na - zo bevat hemoglobine (de rode bloedcellen) ijzer.

Je leest bijvoorbeeld dat mineralen uit gesteente niet door het lichaam gebruikt worden en zelfs gevaarlijk zijn. Gezien de tegenstrijdigheden en verwarringen die deze opvattingen teweegbrengen, is het van essentieel belang om enige logica in dit debat te brengen.

Realistisch gezien maakt het niet uit welke minerale bronnen je gebruikt (mineraalwater of voedsel). De belangrijkste factor is de grootte en de vorm ervan. Mineralen worden het meest efficiënt geleverd in een volledig geïoniseerde wateroplossing (in hun atomaire toestand), net zoals in de natuur. Planten neemt anorganische mineralen op uit de grond waar ze groeien. Deze worden vervolgens gesynthetiseerd tot ionische vormen via absorptie door de wortels, waar de mineralen met water gecombineerd worden en door de hele plant getransporteerd worden.

Mineraalwater, dat verzadigd is met uit gesteente opgeloste anorganische mineraalmoleculen, wordt door natuurlijke krachten verwerkt tot ionische vormen, maar blijft anorganisch. Ionische oplossingen gemaakt van elementaire mineralen gebruiken in wezen hetzelfde proces, hetzij door de mens gerepliceerd. Zodra de mineralen in het lichaam belanden, weet het intuïtief om welke mineralen het gaat en wat ermee gedaan moet worden, ongeacht de bron. Nogmaals, het is belangrijk op te merken dat het niet uitmaakt of je mineralen uit plantaardige bronnen, mineraaloplossingen of pillen consumeert. Belangrijk is juist hoe lang het lichaam nodig heeft om de mineralen af te breken tot hun atomaire (ionische) toestand om ze efficiënt op cellulair niveau te kunnen gebruiken. ReMyte® bevat mineralen in een vorm die het lichaam herkent en onmiddellijk kan gebruiken.

Duidelijk is dat de mensen die mij hebben aangeschreven, zich beter willen voelen. Waar zij meer uitleg bij nodig hebben, is dat sommige veranderingen ook tot daadwerkelijke verandering leiden. Wat betekent dit? Ik denk dat de veranderingen die je niet begrijpt (of soms niet eens naar op zoek bent) plaatsvinden en zullen leiden tot de veranderingen die je in de eerste plaats écht wilde realiseren.

Als je lichaam goed opneembare voedingsstoffen binnenkrijgt en je tijdelijk onaangename symptomen ervaart, kun je je zorgen gaan maken. Vaak hoor ik: "Mijn lichaam doet dit en dat ... Kan ik ermee stoppen?" Als ze begrepen hadden dat dit tekenen waren van een meer blijvende goede gezondheid, zouden ze nooit gevraagd hebben of ze konden stoppen.

Zoals ik in mijn boeken en andere publicaties heb gezegd, zijn mensen geconditioneerd door de traditionele medische wetenschap. Bij een ervaring die als "slecht" wordt ervaren, gaan mensen naar de dokter voor tests, krijgen ze medicijnen voorgeschreven en geloven ze dat het slikken van een pil het probleem zal oplossen. Ze staan er niet eens bij stil wat dit middel doet of welke bijwerkingen het heeft.

Daarom is het belangrijk dat ik de lezer voorlicht over de natuurlijke welzijnscyclus.

De natuurlijke welzijnscyclus
Het welzijnsproces van elk mens is uniek. Het wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals dieet, lichaamsbeweging, frisse lucht, zonlicht, medicijnen, supplementen, erfelijkheid, hydratatie en meer. Maar de welzijnscyclus heeft een aantal kernelementen, waaronder de volgende processen:

Activering
Dit is de actieve fase van het welzijnsproces. Enzymen en andere biologische systemen worden geactiveerd. Cellen, organen en systemen zullen "wakker" worden. Tijdens deze fase van de welzijnscyclus klagen mensen vaak dat ze trillerig, angstig of nerveus zijn. Ze ervaren willekeurige tintelingen en prikken, een branderig gevoel, zenuwtrekken en willekeurige pijnscheuten. Deze ervaringen zijn geen symptomen van stoornissen Ze zijn het bewijs dat het voorzien van het lichaam van goed opneembare voedingsstoffen het lichaam uit de sluimerstand haalt. Een wakker lichaam is een lichaam dat gezonder wordt.

Rust
Anderzijds zijn er patiënten die klagen over vermoeidheid of vinden dat ze vaak dutjes moeten doen. Dit is het lichaam dat meedeelt dat het rust nodig heeft om de veranderingen die het doorloopt te verwerken en te integreren. Het is een integraal onderdeel van de natuurlijke welzijnscyclus.

Ontgifting
Het derde proces dat mensen tijdens de natuurlijke welzijnscyclus doorlopen, is ontgifting. In een gezond darmstelsel is ontgiften een natuurlijk onderdeel van een goede gezondheid. Het proces is zo natuurlijk dat de meeste mensen niet eens doorhebben dat het plaatsvindt. Als de cellen echter sneller gifstoffen afgeven dan de darmen ze kunnen afscheiden, melden patiënten vaak ontgiftingssymptomen zoals lichte hoofdpijn, lichte griepverschijnselen, zachte ontlasting of diarree, huiduitslag, enzovoort. Net als activering en rust is ontgifting geen stoornis van het lichaam of een symptoom van suppletie. Het is een fase van de natuurlijke welzijnscyclus.

Conclusie
Activering, rust en ontgifting zijn drie fasen die het integrale deel vormen van het natuurlijke welzijnsproces. Je lichaam heeft elke fase nodig om gezonder te worden. Als je eenmaal doorhebt dat deze stappen het bewijs zijn dat je lichaam je voedingsstoffen opneemt en gebruikt, hoef je je geen zorgen meer te maken en kun je je lichaam juist gaan ondersteunen in het welzijnsproces.

De basis waarmee je moet beginnen, is uitzoeken hoeveel calcium er in de voedingsmiddelen zit die je eet. Voor informatie over het calciumgehalte van voedingsmiddelen kun je online terecht. Probeer dit een paar dagen bij te houden.

Als je eenmaal wat je huidige situatie is, kun je beslissen of calciumsupplementen voor jou zinvol zijn. Dr. Dean suggereert dat als je 300 mg of meer (maar minder dan 600 mg) calciumrijke voeding eet, je kunt overwegen 1 theelepel ReCalcia® te gebruiken. Als je 300 mg of minder calciumrijke voedingsmiddelen eet, kun je overwegen 2 theelepels ReCalcia® te gebruiken. Je kunt ook met minder beginnen, bijvoorbeeld met 1/4 theelepel per dag en oplopend tot 1 of 2 theelepels per dag.

Als je 600 mg calcium per dag of meer van calciumrijke voedingsmiddelen binnenkrijgt, heb je helemaal geen calciumsupplementen nodig. Dr. Dean volgt de richtlijnen van de EU en de WHO voor calciumsuppletie, die aanbevelen dat 600 mg calcium per dag voor de meeste mensen voldoende is.

RnA Reset Drops® worden sinds juni 2010 ontwikkeld en maken deel uit van een aantal langlopende studies. Door dit proces van onderzoek en herhaaldelijke waarnemingen van dezelfde variabelen over een langere periode, groeit ons vertrouwen en kan dr. Dean het productaanbod van RnA Reset Drops uitbreiden naar consumenten over de hele wereld.
Er zijn ook kortetermijn- en anekdotische rapporten die we met de consumenten kunnen delen en die je moeten helpen de geschiktheid van RnA Reset Drops voor jou te bepalen. Onlangs voltooiden dr. Dean en haar team hun onderzoek naar het kweken van levende gewassen die gewenste gezondheidsvoordelen moeten opleveren; details over het Farm Project vind je in de video

https://youtu.be/JYtwEN2zj-E

RnA Reset Drops® worden op een vergelijkbare manier geproduceerd als homeopathische geneesmiddelen, wat betekent dat ze de resonantie van eerdere doses dragen. In Generation 147 of partij 147 kan hun resonantie dus als een "afstemmer" of balancer fungeren. RnA Reset Drops® zijn herhaaldelijk getest op de Zyto-machine en bleken vele spanningen in het energieveld van het lichaam te stabiliseren.

Wat anekdotische gegevens betreft, hebben bijna duizend consumenten de kracht en werkzaamheid van RnA ReSet Drops® aangetoond. Gemeld wordt onder andere een toename van energie, een verbetering van het humeur, het in evenwicht brengen van de bloedsuikerspiegel en een vermindering van het verlangen naar suiker, sigaretten en alcohol. Veel consumenten merken al binnen 30 dagen verbeteringen in hun haar en huid, energie en stemming. Verschillende rapporten over de verbetering van chronische aandoeningen suggereren dat bij een dagelijkse dosis van tweemaal daags 15 druppels minstens 90 dagen gebruik wordt aanbevolen.

Als laatste wordt elke partij RnA ReSet Drops® getest door FDA-gecertificeerde laboratoria, waaruit de kwaliteit en de consistentie van het product blijkt. Elke partij is vrij van allergenen, zware metalen en weerspiegelt de heilzame voedingseigenschappen van natuurlijke suikers, aminozuren en fosfor.

We zijn er trots op dat we RnA ReSet Drops® aan onze klanten kunnen aanbieden.