ReMineralize yourself!

Spasme van de onderste slokdarmsfincter op de overgang van de maag kan de sfincter open laten staan, waardoor zure reflux, gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) of brandend maagzuur ontstaat. Magnesium verlicht slokdarm spasmen.

Magnesium blokkeert ontstekingen die worden veroorzaakt door een onjuiste afzetting van calcium en andere zware metalen in hersencellen. Magnesium beschermt ook tegen de ontwikkeling van ontstekingen, beschermt de ionenkanalen van de cellen en voorkomt het binnendringen van zware metalen.

Wanneer de bijnieren niet meer door voldoende magnesium worden beschermd, komen de vecht-of-vlucht-stresshormonen adrenaline en noradrenaline veel gemakkelijker vrij in de circulatie. Wanneer ze in de circulatie terechtkomen, veroorzaken ze een snelle polsslag, hoge bloeddruk en hartkloppingen. Hoe minder magnesium je hebt, hoe heftiger de adrenalinereactie. Magnesium kalmeert het zenuwstelsel, ontspant de spierspanning en verlaagt de hartslag, waardoor het angst- en paniekaanvallen helpt verminderen.

De productie van histamine en bronchiale spasmen (in de gladde spieren van de bronchiën) nemen toe als gevolg van een tekort aan magnesium.

Magnesium werkt niet als een bloedverdunner. In plaats daarvan, voorkomt het de opbouw van calcium dat stolsels veroorzaakt. Magnesium brengt de stollingsfactoren in het bloed op natuurlijke wijze in balans.

Een onderwerp dat zo veelomvattend is dat u er meer over zult lezen in mijn boeken.

Toen ik in het midden van de jaren zeventig geneeskunde studeerde, werd een normaal cholesterolgehalte geacht ongeveer 245 mg/dL te zijn. In de eerste uitgave van Het Magnesium Wonder noemde ik "normale" allopathische cholesterolwaarden in het bereik van 180-220 mg/dL. Artsen wijzen er nu op dat cholesterolwaarden lager dan 200 mg/dL (5,2 mmol/L) zouden moeten zijn. Wat artsen niet schijnen te weten is dat magnesium, gebonden aan ATP (Mg2+-ATP), een controlerende factor is voor de snelheidsbeperkende enzymen in de cholesterolbiosynthese-sequentie waarop de farmaceutische statine-geneesmiddelen zich richten. Magnesium is dus verantwoordelijk voor de natuurlijke vertraging van de HMG-CoA-reductase-activiteit wanneer cholesterol in voldoende hoeveelheden aanwezig is.

Magnesiumtekort veroorzaakt kramp in de blaas, wat kan leiden tot frequent urineverlies als blaasontsteking. Magnesiumtekort kan er ook toe leiden dat calcium zich ophoopt in het slijmvlies van de blaas en de urinebuis, waardoor irritatie ontstaat die lijkt op blaasontsteking.

Magnesium is essentieel voor de verwijdering van toxische stoffen en zware metalen zoals kwik, aluminium en lood uit de cellen. Magnesium is een cofactor bij zowel de productie van glutathion als de werking van de P450-ontgiftingsroutes in de lever.

Patiënten met een magnesiumtekort lijden meestal aan vermoeidheid omdat honderden enzymsystemen niet goed functioneren. De belangrijkste factor bij de energieproduktie is ATP, dat aan het magnesium-ion gebonden moet zijn om biologisch actief te zijn. Mg2+-ATP wordt geproduceerd in de Krebs-cyclus, waarvoor magnesium nodig is in zes van de acht stappen. De Krebs-cyclus begint met het gebruik van pyruvaat uit de glycolysecyclus en functioneert uitsluitend in mitochondriën.

Het hart, met name de linker hartkamer, bevat de grootste hoeveelheid magnesium in het hele lichaam. Magnesiumtekort komt vaak voor bij mensen met hartaandoeningen, en het nemen van magnesium kan dit risico verminderen. IV magnesium kan schade aan de hartspier en hartritmestoornissen voorkomen als het bij het begin van een hartaanval wordt toegediend. De meeste medicijnen die bij de behandeling van hartziekten worden gebruikt, verwijderen magnesium uit het lichaam.

Magnesium reguleert de productie van insuline zodat er niet te veel vrijkomt, waardoor de bloedsuikerspiegel plotseling daalt, met symptomen van een lage bloedsuikerspiegel tot gevolg.

De meeste farmaceutische bedrijven noemen nu ontstekingen en niet cholesterol als oorzaak van hartziekten. Ze weten niet wat de oorzaak is van ontstekingen, maar dat weerhoudt hen er niet van medicijnen te produceren om ze te onderdrukken. De farmaceutische bedrijven zien niet in dat calcium zeer ontstekingsbevorderend is en magnesium juist zeer ontstekingsremmend. De hele ontstekingscascade (die substantie P, interleukines, tumornecrosefactor, chemokines en cytokines omvat) escaleert wanneer er een tekort aan magnesium is. Het komt erop neer dat ontstekingen worden uitgelokt door een tekort aan magnesium en een relatief teveel aan calcium.

Magnesiumtekort draagt bij tot atherosclerotisch nierfalen omdat calcium zich in de nierslagaders ophoopt. Magnesiumtekort leidt bij niertransplantatiepatiënten tot abnormale lipidengehalten en een verminderde bloedsuikercontrole. Het is belangrijk dat patiënten met nieraandoeningen ReMag krijgen, een gestabiliseerd ionisch magnesium dat rechtstreeks in de cellen wordt opgenomen en zich dus niet in het bloed ophoopt, waardoor elektrolyten uit balans worden gebracht en ritmestoornissen kunnen ontstaan.

In mijn boek “IBS for Dummies”, beschrijf ik het belang van magnesium bij de behandeling van pijn en kramp bij IBS.

Magnesiumtekort en een relatieve overmaat aan calcium veroorzaken aanhoudende spiersamentrekkingen in elke spiergroep in het lichaam.